Giriş: Endobronşial ultrason (EBUS) eşliğinde ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB); kanser evrelemesi amaçlı, mediastinal lenfadenopatiye neden olan durumlarda sitolojik inceleme sağlayan güvenli ve minimal invaziv bir yöntemdir. Lenfoma ise, mediastinal kitlelerin ayırıcı tanısı içinde en sık rastlanan hastalıktır. Sıklıkla tanı için yaygın lenfadenopatilerden lokal anestezi ile eksizyon ya da mediastinal LAP için mediastinoskopi önerilmektedir. Ancak yeterli miktarda alınmış sitolojik örnekler ile bu tanı EBUS-İİAB ile de konulabilmektedir. Metod: Mediastinal LAP nedeniyle EBUS-İİAB yapılan ve lenfoma tanısı konulan 6 hasta retrospektif olarak incelendi. EBUS endikasyonları ve son tanıları değerlendirildi. Bulgular: Yaygın mediastinal LAP nedeniyle EBUS yapılıp lenfoma tanısı alan, ancak alt grup tayini için üst merkeze sevk edilen 65 ve 68 yaşında iki hasta mevcuttu. 3. hasta 58 yaşında, akciğerde kitlesel lezyon ve mediastinal LAP nedeniyle takrarlayan bronkoskopi yapılan epitelyal tümör şüphesi bulunan, ancak EBUS-İİAB sonucu Hodgkin lenfoma (HL) gelen kadın hasta idi. EBUS-İİAB sonucu lenfoma tanısı alan 4. Hasta 18 yaşında mediastinal LAP ve hepatosplenomegali ile gelen genç erkek bir hastaydı. Mediastinal LAP ve karaciğerde metastatik lezyon ile gelip Hodgkin dışı B hücre lenfoma (NHL) tanısı alan 5. hasta 67 yaşında idi. 27 yaşındaki paratrakeal kitle nedeniyle EBUS-İİAB alınan 6. hastanın sitolojik görünümündeki T hücreli lenfoma /lösemi şüphesi nedeniyle sonrasında alınan kemik iliği biyopsisi ile de T ALL tanısı doğrulandı. Sonuç: Lenfoma tanısı koyabilmek için lenf nodunun (LN) morfolojisinin gözlenmesi önemlidir. Reed-Sternberg hücreleri görülmediği sürece HL tanısı koymak güçtür. Ayrıca, LN içindeki fibrozis ya da altta yatan granülamatöz komponentin oranı tanıyı etkileyebileceği için cerrahi eksizyon ve kor biyopsisi sıklıkla tercih edilen teknik olmuş; hastalık yönetiminde önemli olan patolojik alt grup ve grade hakkında daha ayrıntılı bilgi edinmeyi sağlayan mediastinoskopi tercih edilmiştir. İİAB ile LN morfolojisi, flow sitometri ve immünohistokimyasal boyanma için yeterli doku örneği alınabilmesi açısından yetersiz kalınabileceği konusunda şüpheler vardır. EBUS-İİAB’nin lenfoma tanısındaki sensitivitesi ile ilgili literatürde %50-90 arasında değişen farklı sonuçlar mevcuttur. Ancak bu çalışmaların ortak özelliği NHL ve rekürren hastalık durumlarında tanı oranının daha yüksek olduğudur. Çalışmamızda değerlendirdiğimiz 6 hastanın tümü yeni tanı almış, 3’ünde alt grup ayrımı yapılabilmiştir. Genel anestezi altında yapılan ve postoperatif bakım gerektiren mediastinoskopi; ileri yaşlı ve komorbiditesi bulunan hastalarda tanı aşamasında zorluk yaratmaktadır. Özellikle bu grup hastalarda, ayrıcı tanıda birkaç farklı patolojinin düşünüldüğü tanısı güç olan olgularda, yada rekürren hastalık şüphesinde; güvenli, pratik, minimal invaziv olan EBUS-İİAB’nin ilk aşamada kullanılabileceğini; istatiksel anlam ifade edecek sonuçlar için daha geniş olgu sayıları ile yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Lenfoma, EBUS, İnce iğne aspirasyon biyopsisi

Keywords: