GÝRÝÞ: Otoimmün ensefalit, subakut baþlangýçlý hafýza kaybý, mental durum deðiþikliði, epileptik nöbetler ve psikiyatrik bulgularla prezante olan bir nörolojik tablodur. Son yýllarda antikor testlerinin yaygýnlaþmasý ve hastalýða neden olabilen yeni antikorlarýn keþfedilmesiyle otoimmün ensefalit tablosunun taný, takip ve tedavisinde yeni yaklaþýmlara ihtiyaç duyulduðu anlaþýlmýþtýr. Bu çalýþmamýzda kliniðimizden takipli, 2017-2020 yýllarý arasýnda otoimmün ensefalit tanýsý almýþ olan 22 olgunun klinik, laboratuvar ve takip süreçleri deðerlendirilmiþ, antikor pozitifliðinin prognoz ve tedavi yanýtý üzerindeki etkisi deðerlendirilmiþtir.
OLGULAR: Graus ve ark (2016) belirlediði kriterlere göre otoimmün ensefalit tanýsý alan hastalarýn yakýnmalarýnýn ortalama baþlangýç yaþý 58,3±11,7 yýldýr (38-74 yýl aralýðýnda). Yirmi iki hastanýn 14’ü (%63) kadýn, 8’i (%37) erkektir. Baskýn baþlangýç yakýnmasý 14 (%63) olguda unutkanlýk, 3 (%13) olguda davranýþ deðiþikliði, 2 (%9) olguda konuþma bozukluðu, 2 (%9) olguda uyku bozukluðu ve bir (%4,5) olguda dengesizlik olmuþtur, antikor pozitif olgularda bu daðýlýmda anlamlý fark saptanmamýþtýr. Dahil edilen olgularýn 12’sinde antikor pozitifliði saptanmýþtýr (%54). Antikor spesifik olgularýn dördünde NMDA, ikisinde Anti GAD, ikisinde voltaj kapýlý potasyum kanal, ikisinde CASPR2, birinde LGI, birinde ise hem AMPA-2 hem de GABA-B1 antikor pozitifliði saptanmýþtýr. Dördü antikor pozitif olmak üzere 8 (%37) olguda spesifik MRG bulgularý saptanmýþtýr. Antikor negatif olgularda medial temporal hiperintensite, antikor pozitif olgularda ise amigdala ve hippokampuste tutulum dikkati çekmiþtir. Elektroensefalografi incelemesinde saptanan organizasyon bozukluðu ve kuþkulu epileptiform aktivite bulgularý açýsýndan iki grup arasýnda (antikor pozitif olgularda 7 (%58), antikor negatif olgularda 6 (%60)) anlamlý fark saptanmamýþtýr. Mini mental test ile deðerlendirilen tedavi öncesi kognitif tutulum antikor spesifik olgularda 5 (%41), diðer grupta ise 5 (%50) hastada orta-aðýr saptanmýþtýr. Klinik tablolarda iki grup arasýnda belirgin fark olmamasýna raðmen immün tedavi yanýtlarý antikor pozitif grupta 9 (%75), diðer grupta ise yalnýzca 3 (%30) hastada iyi olarak gözlenmiþtir. Bu hastalardan günlük yaþam aktivileri tam olarak düzelen ancak dikkatle ilgili minimal bozukluðun görüldüðü olgu sayýsý antikor spesifik grupta 5 (%41), diðer grupta ise 2 (%20) olmuþtur.
SONUÇ: Antikor ile iliþkili otoimmün ensefalit olgularýnýn saptanmasý, bu grupta klinik özellikler ve tedavi yanýtýnýn farklý olmasý nedeniyle önemlidir. Þüphelenilen hasta grubunda erken dönemde antikor testlerinin gönderilmesinin akýlda tutulmasý klinik pratikte büyük önem taþýmaktadýr.
Anahtar Kelimeler: Otoiümün ensefalit, Demans, Antikor, Prognoz
|