Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM) yaþ, cinsiyet, beslenme, obezite, azalmýþ fiziksel aktivite ve sirkadiyen ritm bozukluðuna baðlý uyku problemleri gibi yaþam tarzý deðiþikliklerinin neden olduðu ve dünyada prevalansý hýzla artan kronik bir hastalýktýr. Beslenme T2DM etiyolojisinde ve glisemik kontrolün saðlanmasýnda önemli bir rol oynamaktadýr. Yaþam tarzý deðiþiklikleri, saðlýklý besin örüntüleri ve fiziksel aktivite düzeyleri glisemik kontrolü saðlayarak ve diyabetin önlenmesi veya tedavisi üzerinde faydalý etkilere sahiptir. Bu çalýþma, Tip II Diabetes Mellitus hastalarda týbbi beslenme tedavisinin besin alýmýna etkisini deðerlendirilmesi amacýyla planlanmýþ ve yürütülmüþtür. Araþtýrma dâhiliye polikliniðine baþvuran ve diyetisyene tarafýndan deðerlendirilen, yaþlarý 19-63 yýl arasýnda deðiþen tip 2 DM’li 49 hasta (19 erkek, 29 kadýn) üzerinde gerçekleþtirilmiþtir. Anket formuyla hastalarýn beslenme alýþkanlýklarýna yönelik bilgiler sorgulanmýþtýr. Vücut aðýrlýðý (kg), yaðsýz vücut kütlesi (kg), vücut yað oraný (%), vücut su oraný (%) Tanita BC 532 marka taþýnabilir vücut analiz cihazý kullanýlarak ölçülmüþ-tür. Çalýþmaya katýlan guruplar arasýnda eðitim düzeyleri ve taný alma durumlarý arasýnda anlamlý fark tespit edilmiþtir (p<0,05). Bu çalýþmaya katýlanlarda hastalarda týbbi beslenme tedavisi (TBT) öncesi ve sonrasýnda HbA1c ile LDL ve HDL arasýnda istatiksel olarak anlamlý iliþki bulunmuþtur (p<0,05). Ayrýca AKÞ ile HGB ve LDL ile Total kolesterol arasýnda istatiksel olarak anlamlý iliþki saptanmýþtýr (p<0,05). Bununla birlikte TBT öncesi ve sonrasý bireylerin enerji, makro ve mikro besin ögesi alýmlarý incelendiðinde yað, posa, A vitamini, E vitamini, B1 vitamini, riboflavin, B6 vitamini, folat, C vitamini, kalsiyum, potasyum, magnezyum ve demir dýþýndaki diðer besin öðelerinin alýmýnda gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark bulunmamýþtýr (p>0,05). Katýlýmcý bireylerin protein, karbonhidrat, ÇDYA, posa, A vitamini, B1 vitamini, riboflavin, B6 vitamini, folat, C vitamini, kalsiyum, potasyum, kalsiyum, magnezyum demir ve çinko alýmý TBT sonrasýnda ve öncesi döneme göre anlamlý olarak deðiþmiþtir (p<0,05). Sonuç olarak T2DM’li bireylere uygulanan TBT besin alýmýný regüle ederek glisemik kontrolü saðlamada etkindir. Bu amaçla T2DM’li bireyler diyetisyen tarafýndan rutin aralýklar ile muayene edilmeli ve elde edilen biyokimyasal bulgular doðrultusunda uygulanan TBT bireye özgü revize edilmeli ve bu kontrollerin devamlýlýðý saðlanmalýdýr. ORCID NO: 0000-0002-4096-6796
Anahtar Kelimeler: Tip 2 diyabet, HbA1c, Beslenme
|
