BİLDİRİLER

BİLDİRİ DETAY

Samet ERİNÇ, Mustafa Hacı ÖZDEMİR
LİSFRANK YARALANMALARINDA İKİ CERRAHİ TEKNİĞİN KARŞILAŞTIRILMASI; KAPALI REDÜKSİYON VE FİKSASYON İLE PRİMER KISMİ ARTRODEZ
 
AMAÇ: Tarsometatarsal eklemin osseoligamentöz kompleksinin yaralanması, Lisfranc yaralanması olarak tanımlanır. Lisfrank yaralanmaları, acil ortopedik travmada önemli bir yer tutar. Bu çalışmada, primer parsiyel artrodez (PPA) veya kapalı redüksiyon ve internal fiksasyon (KRiF) ile tedavi edilen Lisfrank yaralanmalarının sonuçlarını gözden geçirildi. MATERYAL VE METOT: Çalışmaya dahil edilen hastalar, primer parsiyel artrodez (PPA) veya kapalı redüksiyon ve internal fiksasyon (CLIF) ile tedavi edilen, 18-60 yaşları arasındaki ve takip süresi en az 12 ay olan hastalardı. Dışlama kriterlerinin uygulanmasından sonra, 45 hasta çalışmaya uygun bulundu ve radyolojik olarak redüksiyon kalitesi, artroz varlığı, klinik olarak ise AOFAS skorlarına göre hastalar değerlendirildi. BULGULAR: Ortalama yaşı 38 olan 45 hasta ortalama 47 ay takip edildi. Ortalama Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Derneği (AOFAS) skoru PPA grubunda 83.6 puan ve KRİF grubunda 86.2 puandı (p>0.05). Ortalama ağrı skoru PPA grubunda 32.9, KRİF grubunda 33.7 idi (p>0.05). KRİF grubunun %78'inde ve PPA grubunun %42'sinde semptomatik donanım için ikincil cerrahi gerekmiştir (p<0.05). SONUÇ: Düşük enerjili Lisfranc yaralanmalarının primer parsiyel artrodez veya kapalı redüksiyon ve fiksasyon ile tedavisi iyi klinik ve radyolojik sonuçlar vermiştir. Ortalama AOFAS skorları arasında iki grup arasında istatistiksel olarak fark yoktu. Bununla birlikte, KRİF grubunda sekonder cerrahiye daha fazla ihtiyaç duyulurken, kapalı redüksiyon ve fiksasyon ile tedavi edilen hastaların daha az ağrısı ve daha fonksiyonel bir ayağa sahip oldukları görüldü.

Anahtar Kelimeler: Lisfrank yaralanması, Orta ayak, Kapalı redüksiyon, Parsiyel artrodez



 


Keywords: